Anneanne dönüşü babasının kucağında uyuyakaldı...

Bir varmış, bir yokmuş...

Bu gece ben Bengisu'ya masal anlatacakken o kaptı elimden masal kitabını başladı bana masal anlatmaya:
"evvel zaman içinde...
demiş...
anne demiş...
çocuk demiş...
demiş..."

Bak, düştüm!

Geçen gün parktan eve dönerken düşmüş Bengisu. Aslında düştüğünde hiç ağlamamış... Ama eve gelip de yarasını gördüğünde bir şaşkınlık, bir korku ve beraberinde ağlama... Kaç gün geçti hala şoku atlatamadı. Her gördüğü kişiye bak düştüm diye yarasını gösteriyor ilk. Bana da nerede düştüğünü...