2 Mart 2009 Pazartesi

Sen uyurken...



Bu haftasonu ilk defa doğaya çıktın kızım. Ama ne pırıl pırıl güneşi görebildin ne de masmavi denizi. Ne yaşlı ağaçları, ne de senin gibi yavru kedileri... Pazar sabahı sen 7.30'da kalkıp bi daha uyumak istemeyince, hava da güzel olunca babanla dışarı atmakta bulduk çareyi kızım. Önce gazeteler eşliğinde uzun bi kahvaltı ardından da bol oksijenli temiz havada uzun uzun yürüyüş... Ne var ki sen bunların hiçbirini göremedin. Evden çıkıp arabaya bindiğimiz an kapattığın gözlerini ancak evin kapısına geldiğimizde neşe ve enerjiyle açabildin. Bu arada bizim gözlerimiz uykusuzluktan kapanırken...

Hiç yorum yok: